Uitgeblust
Ik zit hier grimmig op mijn stoel.
Met een geleefde oude smoel.
De maatschappij heeft mij gedropt.
Mijn ontslagbrief was zeer beknopt.
De firma draait niet meer zo goed.
Niet dat jij er wat aan doet.
Maar wij besparen weet je wel.
En jij bent duur, niet meer zo snel.
Een jonge knaap is niet zo duur.
En krijgt jouw kennis op den duur.
Zij staan te springen in de rij.
Met hun diploma’s meer dan jij.
Ik heb die maatschappij gediend.
Zij geeft zo veel aan mij verdiend.
Nu zegt ze man je bent te oud.
Ze heeft zolang op mij vertrouwd.
Tien jaar ouder is de directeur.
Dement, heel duur, zet hem verdomme aan de deur