Somtijds
Als ik denk
Aan al die lieve kleine woordjes
Aan al die lieve kleine blijkgevingen
van onvoorwaardelijke liefde
voor mij
Alles overweldigend
en al het andere
nietig verklarend

Dan slaan mijn tranen de enige brug
tussen wat was, wat is,
en nooit meer zal zijn

Golven van weemoed
overspoelen
zo nu en dan
Bij het markeren van punten
uit mijn jeugd

In al onze momenten samen
meestal alledaags
en daarmee zo schijnbaar onbeduidend
in die tijd
Zo maar voorbij gegaan
Zonder besef van toekomst toen

Het mooiste geschenk
van ouder aan kind
zijn al die herinneringen
aan kleine dingen

Vaste ankers
die zich wel laten schoon-
maar zich niet laten wegspoelen
in mijn tranenvloed