met liefde gecreëerde krassen
zijn de diepste die bestaan
niet eruit te snijden, niet weg te wassen
voordat alle krassen zijn ondergaan
vanuit het zonlicht met stomheid geslagen
ontwaakt stilaan een duisternis
verdronken in hoop, op zoek naar de dagen
een tijd die al gestorven is
de warmte van veilig liep over naar nijd
het nu koude hart alleen
als mogelijk was dan snijden in tijd
slechts dagdromen neigt nu daarheen
LadyDestiny: | Dinsdag, november 25, 2003 22:49 |
diep en zeer prachtig, iets om over na te denken. hoewel het komt uit jouw gevoelens en gedachten kan waarschijnlijk ieder wel iets van zichzelf terug vinden in jouw gedichten. dat heb ik in ieder geval wel. ik heb ze nu bijna allemaal gelezen, eerst omdat ik niets te doen had, maar nu ik ze aan het lezen ben boeien ze me wel. liefs, marina | |
Auteur: Micha | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 17 maart 2003 | ||
Thema's: |