Ik denk vaak aan mijn tijd als kind,
het pad bij ons huisje vol met grind..
Ik was vijf jaar oud en liep over het pad,
op weg naar huis waar mama altijd klaar zat......
Thuis aangekomen was mama's stoel leeg,
ik huilde toen ik het nieuws te horen kreeg...
Tussen mama en papa was het voorbij,
waarom was mama weg dacht ik stil in mij....
Het duurde jaren voor ik mijn mama weer zag,
pas toen had ik weer een lach.....
Jaren heb ik mijn moeder moeten missen,
en over alles van haar moeten gissen.....
Veel is er gebeurd in mijn leven,
vaak heb ik snacht's liggen beven.....
Tevaak heb ik verdriet gekend,
maar werd aan de andere kant ook weer verwent...
Ik ben nu volwassen en denk terug aan die tijd,
ook al was het zwaar, ik wil mijn herrinderingen niet kwijt.....
Ondanks dat er veel verdrietige herrinderingen tussen zitten,
zal ik niet op mijn jeugd meer vitten.....
Mijn leven was best zwaar en hard,
en vaak was ik verward.....
Toch zou ik met niemand willen ruilen,
het pad voor het leven is nu eenmaal met verschillende kuilen......
Bianca
Auteur: Charmed...one | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2003 | ||
Thema's: |