diep ontroerd door jouw woorden
zie ik door een waas van tranen
ze zijn prachtig en raken mij diep
de vriendin die jij hebt verloren
heb ik nooit gekend.
als een vanzelfsprekende stilte is
een week voorbij gegaan
natuurlijk moest ik aan je denken
maar mijn gevoel vertelde mij dat
dit iets uit jouw wereld was
iets waar ik niets had te zoeken
met deze woorden mijn diepste medeleven
mijn diepste respect dat je aan mij dacht
tijdens het schrijven van jou prachtige gedicht
om met jouw woorden te spreken
dag kleine lieve zonnestraal
je zult nimmer van mij netvlies verdwijnen
eeuwig zal ik van je blijven houden
met gebogen hoofd kruip ik achter de wolk
vandaan waarin ik zo lang verbleef
dag kleine lieve zonnestraal
spoedig zal ik jou weer ontmoeten
als ik jouw in mijn armen sluit
zal elke traan een teken zijn dat
ik nog steeds ziels veel om je geef