Het gevoel van binnen is alsa de bergen en het weer daar.
Grillig, onzeker bij iedere stap, onvoorspelbaar en toch mooi.
misterie alom.
De zon die scheint en schittert in de maagdelijke sneeuw.
Het mooiste plaatje.
Of boven op de bergen en neerkijkend op het dal waar de vreemde angstaanjaagende wolken dreigend hangen.
maar wees op uw hoede want als de passy word gebroken boer pas op je kippen.
dee hevige wind de veranderingen volgen mekaar in rap tempo op.
Medogenloos koud en kil ben ik dan van binnen.
Duisternis alom.
Maar hoe diep het dal ook is hoe duister de duisternis.
Er is altijd een sprankje hoop altijd een licht puntje.