De stilte om ons heen,
een beetje voorjaar al
Open plek in het bos,
ver weg van de wereld
De bomen zijn nog kaal,
maar onze liefde bloeit
Het verlangen al zo lang,
maar allebei onzeker
en ook bang
Want nee, het mag niet,
het kan niet zo zijn
Maar diep in ons hart,
onze liefde voor elkaar
Elke dag weer doet het pijn
Samen één, wat was het mooi
Geluk en liefde,
het moet zo zijn
Liefste, jij en ik
helaas, het is ons overkomen
Loslaten kan niet meer
verlangen naar jou,
keer op keer weer.................
24-02-03