Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Treurige herinnering
"Het was waar." spraken vertrokken lippen.
"De bomen verzwegen leugens
verstopt in de muren om me heen gebouwd."
Kille oneerlijkheid
verborgen in een beeldschoon gelaat
van duistere machten
boven mijn kennis gesteld.
Het was een stille ochtend
het gras groeide traag
onopmerkbaar hartgeklop
van geniepige paranoia.
Koud en treurig
net als de zon die de maan vermoordt
wanneer haar stralen jouw daad bereikten
en m'n graf dieper gedolven werd.
Reacties op dit gedicht
Brittje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
-MoonFlower-
:
Zaterdag, november 25, 2006 23:46
Zo gevoelig... Liefs,
just me?
:
Maandag, februari 24, 2003 17:39
moooi gedicht hoor, kus maaike
Over dit gedicht
Auteur:
Brittje
Gecontroleerd door:
Firebolt
Gepubliceerd op:
24 februari 2003
Thema's:
[Liefdesverdriet]
[Verdriet]