Traantjes bloed huilt mijn gebroken hart
Alles wat eerst rood was is nu zwart
Het warme voelt nu zo ijzig koud
Een hart dat echt van niemand meer houdt
Mijn hart gesloopt met grote hamers
In duizend stukjes alle kamers
De scherven zijn niet meer te lijmen
Dus niemand hoeft bij mij te slijmen
Mijn hart is bevroren voor altijd
En zeg niet dat het je zo erg spijt
Dat heb je me al te vaak gezegd
Maar dit keer wordt het niet bijgelegd
Ik wil geen liefde in mijn leven
Ik wil nooit meer om iemand geven
Ik wil nooit meer voelen deze pijn
Want dat kan echt nog eens fataal zijn!!!