Lentebriesjes leven
maar heel even.
Hun koele adem
zingt het lof van al wat leeft.
Liefdevolle levensvreugde
tot ze in orkanen vergaat.
Tussen schreeuwende winden
van angst en terreur
is het lentebriesje vergaan.
Verscheurt, verward
’t lentebriesje is niet langer
’t is vergaan in de orkaan
van pijnschreeuwende winden.