Jaar in jaar uit
Jaar in jaar uit,
elke keer weer.
Pijn laat me niet los,
ik kan het nu niet meer.
Lente en pril geluk,
tevreden met wat het leven me geeft.
Ik zou eens moeten weten,
wat de toekomst voor me heeft.
Zomer in Frankrijk,
de puberteit speelt me parten.
Het lijkt er op dat,
de depressie weer gaat starten.
Spijbelen in de herfst,
want school kan ik niet meer aan.
Ik heb urenlang,
op ´t strand in Noordwijk gestaan.
Winter en snijden,
verliefd op mijn bloed.
Maar door die open armen,
verlies ik steeds meer moed.
Jaar in jaar uit,
elke keer weer.
Pijn laat me niet los,
ik kan het nu niet meer.
Reacties op dit gedicht
| Angel_14: | Vrijdag, maart 07, 2003 23:18 |
| leest heel vloeiend! tja je hebt het zo moeilijk! toch bewonder ik je voor je doorzettingsvermogen, jij hebt het 1000000x slechter dan mij, en je geeft nog steeds niet op! dit is geen goede manier van bestaan, maar je bent er nog! veeeeeeeeeeeeel sterkte !!!!!!!!!!!!! Anneleen -xxxxxxxxxxxx- |
|
| Wim Meeus: | Woensdag, februari 19, 2003 02:08 |
| Alles kan ... als je maar wil. Datgene in je hoofd ... los je niet op met mes of pil. Je weet wat er veranderen moet. Als ik je nu vertel dat je dit stap voor stap doet. Geef jezelf een kans ... begin eerst met de kleine dingen. Misschien dat je uiteindelijk die demonen in je hoofd kan bedwingen. Succes ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim PS: You know where to find me. ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Child Of Darkness | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||