Heb ik mij ZO vergist
Heb ik mij ZO vergist
Mijn dagen vangen geen licht
Gevoelens verdwalen
Geen duidend woord van zicht
Verdrinken in tranen
Zo vermoeid van het zwemmen
In banen
Schrijf letters op water
De drijvende kracht lijdt koortsig
een kater
De koelte en ontnuchtering trekt
rimpels als diepe groeven op mijn
aangezicht
Hoe is het mogelijk dat ik mij zo
heb vergist
Mijn lijkbleke handen waaruit het
bloed van passie is getrokken, roepen
de levenslucht die zo lang geleden
is vertrokken
Mijn dagen vangen geen licht
Gevoelens verdwalen
Geen duidend woord van zicht
Verdrinken in tranen
Zo vermoeid van het zwemmen
In banen
Schrijf letters op water
De drijvende kracht lijdt koortsig
een kater
De koelte en ontnuchtering trekt
rimpels als diepe groeven op mijn
aangezicht
Hoe is het mogelijk dat ik mij zo
heb vergist
Mijn lijkbleke handen waaruit het
bloed van passie is getrokken, roepen
de levenslucht die zo lang geleden
is vertrokken
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Woensdag, februari 12, 2003 14:34 |
| Weder welkom mijn geliefd poeet. 'k heb je een lange tijd gemist. Come back met een juweel van een gedicht. Gunther vandenberghe ge zijt een kanjer! | |
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||