lang en ver
de reis terug
het verlangen
in de rug
schiep afstand
waar gevoel
vooruit snelde
de zon achter me
scheen schaduwen
voor me uit
het donker tegemoet
in doodse stilte
alleen in mijn hoofd
nog zacht het geluid
van warme stemmen
de rest is kilte
verlangen
verdraaid verlangen
Laurier: | Zondag, maart 02, 2003 10:46 |
Verlangen is de drijvende kracht in ieder van ons. Soms kan je ook verlangen naar het verlangen. Teder verwoord! Liefs |
|
waterval: | Maandag, februari 10, 2003 00:24 |
sommige herinneringen zijn inderdaad zo mooi dat je verlangend terugblikt.....dat "voorbije" vasthouden lukt niet altijd, en dan lijkt de toekomst op een somber onbegaanbaar pad,........Hopeljk staan er genoeg lichtjes wanneer je dat pad betreedt......misschien moet het mooiste nog komen.... droef maar mooi........... |
|
wijnand.: | Zondag, februari 09, 2003 23:42 |
soms zou je het verlangen vast willen houden Mooi gedicht |
|
blommeke: | Zondag, februari 09, 2003 23:20 |
wat herkenbaar dit, zeer mooi verwoord, liefs, Blom |
|
Marharadji: | Zondag, februari 09, 2003 22:59 |
de vraag is wat je verlangt verleng je het verlangen of verlang je het verlengen |
|
Rep: | Zondag, februari 09, 2003 22:55 |
is maar goed dat ik een lamp gekocht heb. Kom maar op het lichtje af dan komt de warmte vanzelf ;-) knuffel, Rep |
|
Auteur: Nina Laverona | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 februari 2003 | ||
Thema's: |