een lange weg
met heel veel mensen.
en daar zit je dan,
aan de kant.
kwetsbaar en alleen
genegeerd en vergeten
verlaten en wanhopig
langs de weg gestrand.
je zwaait maar
niemand kan je zien
je wilt opstaan
maar niemand helpt je recht
je roept maar
niemand kan je horen
of ze willen niet
wat je ook zegt
maar ik ben niet als de anderen
en ik loop niet zomaar door
ik ben al erg blij
dat je me vertrouwt, hoor.
ik strek mijn handen uit
en ik help je recht
we nemen samen een andere weg
wat ook wordt gezegd
* voor m'n brechtje *
fluffie: | Zondag, maart 30, 2003 16:22 |
mooi geschreven zo zijn echte vrienden geven niet op als het moeilijk word maar vechten zich er samen met je door | |
hanne*panne: | Woensdag, februari 05, 2003 15:42 |
oh hoe lief van jou! :) en nee ik ben niet jaloers hoor! *gniffel* mooi lot.. xxx | |
Auteur: dancie | ||
Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 04 februari 2003 | ||
Thema's: |