Thuis droom ik dat ik me in Napels, of in Rome kan bedwelmen met schoonheid en zo mijn droefheid kan kwijtraken.
Ik pak mijn koffer, omhels mijn vrienden, vaar uit en word ten slotte wakker in Napels, en naast me ligt het onwrikbare feit, het droevige ik, onverbiddelijk en identiek aan datgene waar ik voor wegvluchte.
waar geluk vind je in je hart.