*op de wijs van het lied "De olieman" van Louis Davids,
en allen uit ferme borst laten galmen;
De olieman,
heeft z'n scheepje afgestaan,
die ligt nu trots,
in de grote oceaan..
maar olie op het water,
is het smeur, uit z'n hand,
daarom gooit de zee,
die smeurboel op het strand...
De olieman,
heeft z'n geweten afgestaan,
die is nu saam,
met z'n tanker ondergegaan,
de vogels en de vissen,
zijn kapot, door dit lot,
en dan beukt de zee,
de hele boel verrot...
De olieman,
zal z'n straf wel ondergaan,
al vaart hij nu,
als een vorst op de oceean,
z'n kielzog is de dood,
met het zilt, in z'n maag,
want dan pakt de zee,
die smeerpijp in z'n kraag...
ret..tet..tet..