Oh,…,k heb je graag gekend
K had je liever nog wat langer verwent.
Je ogen die lachten en schitterden
Zoals alle sterretjes na de maan.
Je trooste me met je altijd gevatte gewoorden,
Je liet me lachen,
Toen k even vergat,
Dat k jouw dicht naast me had.
In de winter waren je,
Altijd zwaaiende handjes blauw van de kou,
Maar toch dacht jij er steeds weer aan,
Toen je zei “k hou van jouw”!
Maar nu moet k je laten gaan,
Te kort heb k aan je zijde gestaan,
Te vroeg hebben ze me,
Je van me weggenomen,
Te vlug moesten we stoppen met dromen
En terug wakker worden met spijt,
We moesten terug naar de realiteit!!!
En k besefte,
K moest je laten gaan,
En dat k op m’n eigen benen moest leren staan
Maar één ding moet je weten,
K ZAL JE NOOIT VERGETEN!!!!!
Vaarwel …