2 erbij..
Een kras voor het verliezen van de marathon,
omdat ik die niet won.
Een kras voor mij,
dat zijn weer 2 krassen erbij.
Elke keer als ik wat fout doe,
want daarvan word ik zo moe.
Iets goed doen kan ik niet,
en daarmee doe ik een heleboel mensen verdriet.
Dan zet ik maar weer is een kras,
ik weet eigelijk waar dat goed voor was.
En waarom ik ben begonnen ermee,
maar het is iets wat ik ineen deed.
Als ik het echt niet meer weet,
en ik badend wakker word in het zweet.
Pak ik maar weer is dat mes,
en lees ik mezelf maar is de les.