De wind waait door de bomen
en fluisterd stilletjes iets in men oren
je bent van ver gekomen
maar voor mij geboren
Ik begreep het niet goed
en keek naar het gras
de woorden gaven me moed
omdat ik dacht dat jij het was
Ik legde me neer
en keek naar boven
geloofde ik meer
of moest ik gewoon in jou blijven geloven
Je zit in de wind
en waait af en toe eens voorbij
als ik dan even geen schouder vind
luister ik naar de wind en dat ben jij
Auteur: Mistory | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2003 | ||
Thema's: |