Niemand
Ooit zal er niemand meer zijn om je te beschermen,
Ooit zal er niemand meer zijn om je te troosten,
Ooit zal er niemand meer zijn om je aan te moedigen.
Dan zal je alleen staan,
Totaal verlaten,
Niet weten wat te doen of zeggen.
Op de speelplaats staan in een lege rij,
Roepen tegen verlaten muren.
Zal je dan eens denken aan mij?
Ooit zal er niemand meer zijn om je te troosten,
Ooit zal er niemand meer zijn om je aan te moedigen.
Dan zal je alleen staan,
Totaal verlaten,
Niet weten wat te doen of zeggen.
Op de speelplaats staan in een lege rij,
Roepen tegen verlaten muren.
Zal je dan eens denken aan mij?
Reacties op dit gedicht
| tim balthazar: | Dinsdag, januari 28, 2003 17:52 |
| een van u beste bo zo vol van geveoelens die ook mooi verwoord zijn nu bent ge alleen op gebied van uiterlijk zicht en hoopt dat hem dat kwellen zal zoals bij en hij u verlangt maar denk liever dat ge niet alleen zijt want ik zal er steeds zijn in uw geest en als het lot mij laat okk in vleselijke versie...... veel kuskes tim |
|
| n!kk!: | Dinsdag, januari 28, 2003 17:47 |
| Mooi zeg! Blijf vooral zo door gaan! _.-~'°nikki°'~~-._ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: grasspriet | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||