Het einde nabij
Hoe sterk het licht ook straalde
het was haar lichaam dat faalde
dat niet meer in staat was de strijd aan te gaan
hoe mooi de toekomst ook had kunnen zijn, alles was nu van de baan
Langzaam dovend licht
voor die nare ziekte gezwicht
De strijd gestreden
alles wat rest is het heden en verleden
Niet meer samen dromen
over de dingen die nog moesten komen
De toekomst biedt geen perspectief
en vormt voor de achterblijvers ook geen alternatief
Troost rest hen die haar kenden
die haar tot het laatst toe verwenden
Met deze stilte te moeten leven
wil je toch aan geen ieder geven
Toch moet er een licht blijven branden
om niet in vergetelheid te stranden
Om de herinnering te laten bestaan
op de lange weg die we nog moeten gaan
het was haar lichaam dat faalde
dat niet meer in staat was de strijd aan te gaan
hoe mooi de toekomst ook had kunnen zijn, alles was nu van de baan
Langzaam dovend licht
voor die nare ziekte gezwicht
De strijd gestreden
alles wat rest is het heden en verleden
Niet meer samen dromen
over de dingen die nog moesten komen
De toekomst biedt geen perspectief
en vormt voor de achterblijvers ook geen alternatief
Troost rest hen die haar kenden
die haar tot het laatst toe verwenden
Met deze stilte te moeten leven
wil je toch aan geen ieder geven
Toch moet er een licht blijven branden
om niet in vergetelheid te stranden
Om de herinnering te laten bestaan
op de lange weg die we nog moeten gaan
Reacties op dit gedicht
| Iris Bruwiere: | Zaterdag, februari 08, 2003 21:42 |
| heel mooi. het doet me denken aan een vriend van me die gaat sterven. Veel sterkte nog xxx iris |
|
| Jacq...: | Zaterdag, januari 25, 2003 13:58 |
| jeetje heel erg mooi:)als ik dit lees,ben ik ervan overtuigd dat het licht waar je het over hebt,zal blijven branden. succes Gr Jacq... |
|
