Het was alsof de aarde verging
Doodse stilte
Een open blauwe hemel
Tot de donder begon
En het onheil uitsprak
Dagen daarop werd het steeds slechter
Niemand wist waar het vandaan kwam
Iedereen was bang
Tot het moment dat de zon doorbrak
Iedereen kon weer lachen
En lachend was hoe iedereen eindigde