Over lange eindeloze wegen.
Het passeren van beekjes en rivieren, zelfs zeeën.
Het lawaai en de stank van het drukke wegverkeer.
De stilte en de rust van het kabbelende water, of de hoge golven van de onrustige zee.
Er is een afstand.
Een afstand die oneindig lijkt.
Maar in wezen, zo nabij is.
Grote bossen, zelfs weilanden.
Diepe dalen, hoge bergen.
Ritselen van bladeren, geluiden van dieren.
Stilte in het diepe dal.
Rust vinden op een hoge bergtop.
Er is een afstand.
Een afstand die zo onbeschrijflijk groot is.
Maar in werkelijkheid zo dicht is.
Je voelt het, je raakt aan,
met je vingertoppen.
Zelfs met je hart.
Het is gelijk liefde.
Zo pijnlijk, zo kwetsbaar is het leven.
Maar zo dicht bij elkaar
in gedachten die we samen delen.
Stientje
19 januari 2003