Lieve Ad en Mien..
Voor een lange tijd,heb ik vaak gedacht
dat er niemand zou zijn,die nog aan me dacht
dat ik niet meer om mensen zou kunnen geven
en vroeg ik me vaak af,Hey Mir,is dit nou mijn leven
de weg die ik liep,liep ik eventje alleen
Zonder steun van anderen,nee niemand om me heen
het gevoel wat ik had,was ik voor heel even kwijt
Ik liep die lange weg,met veel onzekerheid
Tot die dag,dat Pascal in mijn leven kwam
en hij bij mij,keer op keer de twijfels wegnam
eindelijk iemand,die om me is gaan geven
en met wie ik mooie momenten mag beleven
het gevoel heb ik terug en de weg loop ik niet meer alleen
Ik heb niet alleen Pascal maar ook jullie arm om me heen.
Te weten dat jullie me steunen,en achter me staan
Dat gevoel is goed,en kan ik er weer tegenaan
Jullie geven me liefde en vertrouwen
en ook ik ben om jullie gaan geven en van jullie gaan houwe
Maar soms blijft het toch wel moeilijk,om goed in het leven te staan
En is mijn glimlach heel even weg,en valt er een traan
Maar dan denk ik,aan de mensen die om mij geven
en veeg ik de tranen weg,en begin ik weer te leven
Ik weet ik heb mun ouders en Wesley van wie ik hou
en heb ik Pascal,met wie ik misschien ooit nog eens mee trouw
Maar ook jullie 2 lieve mensen,met wie ik ook plezier mag beleven
ook ik heb jullie een speciale plek in mun hart gegeven.
Bedankt lieve Ad en Mien voor alles , bedankt voor wie jullie zijn
ik dank jullie vele malen,bij jullie voel ik me fijn.
Liefs Miranda