Als een engel staat zij aan het roer
zacht spelen mijn vingers verlegen
wend ik me nutteloos onzeker af
want ontkom niet aan haar kracht
haar ogen kijken diep hemelsblauw
gelijk een fee opdoemt uit de mist
strooit met twinkelende sterretjes
laat mij hunkeren naar haar schoot
paraderen als het edelhert in ’t groen
imiteer het loflied van de nachtegaal
ben de zon onder de wolken zo zacht
mijn liefde ontneemt al mijn wensen
wij samen dromen bij de perenboom
happen met besef in het zoete vlees
verbonden als het licht zonder donker
ons sprookje wonderlijk waarheid is.
08-01-‘03/18:51
margot: | Donderdag, januari 09, 2003 14:48 |
een zachte en wonderlijk schoon!!! liefs,margot |
|
Charissa: | Woensdag, januari 08, 2003 23:26 |
Engelen bestaan wel zeker, en ik heb de eer mogen hebben om er 2 in het echt te leren kennen... Een kleine die nu slaapt en een iets grotere die over ons allemaal waakt... Knuff van ons |
|
shelby: | Woensdag, januari 08, 2003 21:17 |
Als ik een gedicht lees over engelen, doet dat me altijd denken aan dat liedje van Ron Brandsteder, van engelen bestaan niet.. :-P Maar mooi geschreven hoor.. Kusje.. |
|
herfstkind: | Woensdag, januari 08, 2003 19:54 |
zucht... | |
Sheena: | Woensdag, januari 08, 2003 19:00 |
mummmuuuhhhmoooooi wil .... koester ze, die blauwe blikken .... want ze doen je zo goed ;-) Sheen |
|