Somnambulisme
toegangsdeur
der onsterfelijke wereld
waar wetten
van tijd en ruimte vervallen
gun me een ogenblik
het bovennatuurlijke
te bevatten
laat de verloren vrouw los
verglijden in slaapwandeling
de vege tekenen
zijn meermaals haarscherp
en splijten irissen uiteen
al zijn de ogen geloken
eigenaardige zielstoestanden
vervormen het gelopen pad
spreken een doodvonnis uit
over leven in werkelijkheid
gelijk ademend begraven
steelt ze haar tijd
sleepless: | Woensdag, januari 08, 2003 18:26 |
Ik lees enkel kracht, de kracht van het loslaten. Sterk gedicht. Groetjes. |
|
wijnand.: | Maandag, januari 06, 2003 19:20 |
Heb hem al vaak doorgelezen en het valt mij op dat je zo heerlijk met taal speelt Bij jouw gedichten heb ik vaak een gevoel of ik er zelf in mee speel (natuurlijk fictief) Prachtig geschreven) |
|
arie: | Maandag, januari 06, 2003 12:07 |
Daar waar *besef* het weten verdringt zoekt ratio haar grenzen. Belangrijk is het licht dat immer blijft schijnen en het gelaat verlicht.. Liefs Arie |
|
MayadeBij: | Maandag, januari 06, 2003 10:35 |
Pure woordenpracht, HEERLIJK! | |
Chichi: | Maandag, januari 06, 2003 10:33 |
Prachtig gewoon.. | |
waterval: | Maandag, januari 06, 2003 02:49 |
steel die tijd maar, zeker als het rust kan brengen..... mooi......... |
|
Basje: | Maandag, januari 06, 2003 01:23 |
wel ja!!! laten we ff met zijn allen diepzinnig reageren:S Ik hou het op prachtig geschreven... hahahaha |
|
Jeffry: | Maandag, januari 06, 2003 00:40 |
In een magnetische slaap zag zij helder wat de realiteit verborgen hield... ;-) xx |
|
Robski: | Maandag, januari 06, 2003 00:36 |
En al kan je niet tot bij die slaapwandeling komen dan kan je altijd nog een Pramodah sessie overwegen :) :) Zou toch ook wel zo'n eigenaardige zielstoestand moeten opwekken :D Liefs, Rob |
|
pramodah: | Maandag, januari 06, 2003 00:29 |
handelingen opgelegd door een verdrongen geest,die tot uiting komen in een slaap-waak toestand........... waar een prachtgedicht moet ik toegeven...... liefs pramodah |
|
Di Angeli: | Maandag, januari 06, 2003 00:29 |
Het gemoed bracht hem op zijn knieƫn, loofde de woorden, die hij nimmer zou kunnen schrijven, haar woorden roerde zijn ziel. Ik geloof in haar die de vleugels spreidt, want zij is zoveel groter en wijzer dan mijn grote mond..... ;-) | |
christina: | Maandag, januari 06, 2003 00:19 |
neem je tijd je meid en geniet van de tijd die je hebt gestolen dat zijn de mooiste tijden wat zeg ik nu allemaal ;) liefs en slaapse meermin stiekem knuffie |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2003 | ||
Thema's: |