hier zittend vraag ik mij af wat ik heb bereikt,
niks bedenk ik bij me zelf
ik wacht maar op de helpende hand die mij niet toereikt.
hopend dat die mijn problemen wegdrijft.
maar nee...ik zit hier verstijfd
want ik zie hen
zij die er lang niet meer zijn
ik blijf me steeds afvragen
of ik niet 1 van hun ben
deze mysterieuze doet me pijn
stemmen en gegrom hoor ik in mijn hoofd..verdwijn!
..doe mij alsjeblieft geen pijn..hoewel wat maakt het uit?
ik zie schimmen en duistere gedaantes de hele tijid bij mij zijn
ik weet nu wat echte vrijheid is,dat is als je niks te verliezen hebt
en dat is wat ik nu heb beseft
dus kom me maar halen
en maak mij niet langer bang met julie verhalen
en het geluid stierf af bij het aanbreken van de dag