Doodgeboren
een gezwollen buik barst open
in de dieptes glinstert blauw
het oog der onschuld
voor een seconde
want de wereld
openbaart zich
bewolkt de blik
slaat de oogleden
snel neder
in wanhopige pogingen
realiteit
voorgoed buiten te sluiten
doch het blauw breekt
en kleurt al blauwgrijs
dood speelt zijn macabere spel
minuscule vingertjes
verlaten de gescheurde wand
zacht spelend met het vruchtwater
zal je voor me sterven vrouw
zal je voor me sterven
zal je voor me sterven mam
zal je voor me sterven
wanneer slechts dat
mijn leven redden kan?
Flanieke: | Zondag, december 21, 2003 23:42 |
*..slik..* prachtig verwoord!! heb er geen woorden voor!! ...~~Flanieke~~... | |
wijnand.: | Vrijdag, januari 03, 2003 17:23 |
Ben stil een vriendin van mijn zus heeft onlangs een miskraam gehad | |
victor ruhlmann: | Vrijdag, januari 03, 2003 00:22 |
Aangrijpend mooi. | |
diddo: | Dinsdag, december 31, 2002 22:28 |
topwijffie! | |
dotje: | Dinsdag, december 31, 2002 18:36 |
dit is een pracht gedicht knap ... dotje |
|
michris: | Dinsdag, december 31, 2002 16:31 |
komt keihard bij me binnen, daarom zwijg ik verder stil...in weemoed en verlangen... liefs, michris |
|
michris: | Dinsdag, december 31, 2002 16:31 |
komt keihard bij me binnen, daarom zwijg ik verder stil...in weemoed en verlangen... liefs, michris |
|
free: | Dinsdag, december 31, 2002 14:53 |
ja, dat zal ze voor haar kind....mooi sheen :) liefs free |
|
Caroline Maas: | Dinsdag, december 31, 2002 11:02 |
Prachtig... Ben er stil van. Pijnlijk gedicht... Liefs, Caroline |
|
maneschijn: | Dinsdag, december 31, 2002 10:03 |
wauw... echt... wauw!... sheen's talent in volle glorie... enneuhm... tzal wel weer volledig ongepast zijn bij dit gedicht ofzow, maar... je mag mij wel laten doodgaan als dat jou kan redden... mijn allerliefste mams... een superknuffel x ikke |
|
christina: | Dinsdag, december 31, 2002 09:26 |
..... sprakeloos maken jou geschreven woorden mij een heel stiekem dikke knufff is het enige wat ik je nu wil geven liefs christa |
|
Basje: | Dinsdag, december 31, 2002 07:16 |
oei... Dit is een pijnlijke... Bot geschreven ook Als die keuze er zou zijn moet het wel een van de zwaarste zijn die er is:( Ben gelijk van slag... *knipoog* een pijnzende Bas |
|
Vermeulen Rudy: | Dinsdag, december 31, 2002 02:05 |
even de hartheid van het leven...een wanhoop dilema...dat leven kan nemen en geven...mooi verwoord... groeten rudy. |
|
pramodah: | Dinsdag, december 31, 2002 01:45 |
Pijnlijk gedicht....maar O zo mooi....meer woorden zijn hier niet op zijn plaats..... liefs pramodah |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 31 december 2002 | ||
Thema's: |