O god, ik kan mijn eigen dood niet aan
tranen wellen na een ange lijdensweg is
het einde nabij, weemoed doet mij verlangen
opnieuw te leven maar mijn leven is ten einde
vlak voor kerst hoevee harten zullen breken
hoeveel tranen rollen vooral de mijne eenzaam
heid is alles wat ik nog heb wat mij nog rest is
het aangezicht van de dood de koele kille dood
het leven glijd voorbij in eenflits zie ik het moment
voorbij komen, het moment dat ik opnieuw leef maar
grijp mis reikend naar de handen van de koele kille
dood mijn beste vriend nu die handen die mij mee-
sleuren spoedig zal het afgelopen zijn god help mij
Auteur: eddy daemen | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 22 december 2002 | ||
Thema's: |