de ochtend blaast wolkjes
terwijl ze zich
wakker licht
in alle vroegte
ze strekt zich uit
rekt schaduwen
en opent
vol verwachting
een nieuwe morgen
die hongerig
de dag verslind
onder een grijze stroming
hult de aarde
zich in een
wit gewaad
de straat glijd
glanzend voorbij
en donker
stert de hemel
een sprookjesachtig beeld
schreeuwt
juwelig mooi
de nacht verdwijnt
als sneeuw
wanneer eindelijk
een gouden regen valt
in een zoet gekweel
streelt een lentebries
geboren knoppen
verlangend uitstrekkend
en rustig drijft
een bloemenpracht
met een kleurenrijkdom
geurend langs
zachtjes spreekt
de stilte
met een nieuw
gezicht
free: | Donderdag, december 19, 2002 09:23 |
prachtig edwin...elke strofe is een juweeltje op zich graag gelezen.... liefs free |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 december 2002 | ||
Thema's: |