nog maar eventjes en dan is het all
Soms heb je iemand nodig.
Iemand die eerlijk is en oprecht.
Iemand die voor je vecht,
Als je zelf niet meer kunt vechten.
Iemand die een arm om je heen slaat.
Iemand die geen dingen van je vraagt.
En desnoods zijn leven voor je waagt.
Zodra jou leven op het spel staat.
Iemand die niet vreemd opkijkt als je praat over zelfmoord.
Maar dat diegene je een reden kan geven.
Een reden om toch door te gaan met leven.
Die alle lopende tranen zal opvangen en er verder niet naar zal vragen.
Voor mij is het voor zo iemand al te laat.
Niemand die voor me vecht.
Niemand die een arm om me heen legt.
Niemand die zijn leven voor mij zal wagen.
Tranen zullen niet vloeien als er iemand bij is.
Een vrolijk masker verhult de werkelijkheid voor iedereen.
Liever ben ik echt niet alleen.
Maar ik durf niemand meer bij mij toe te laten en te vertouwen.
Wetende dat mijn leven niet meer zo lang zal duren.
Beter alleen sterven.
En dan zo min mogelijk levens bederven.
Dus ben nu nog maar eventjes alleen.
Heel even maar , tot ik alle moed heb verzameld.
Niemand die me tegen houdt.
Want ik heb aan niemand mijn plan toe vertrouwd.
Omdat ik er met niemand over kan praten.
Ik wil nog even zeggen tegen de mensen die achterblijven.
Ween niet om mij.
Maar ben juist blij.
Ik had eindelijk genoeg moed verzameld om uit mijn nachtmerrie te ontwaken en mijn droom waar te maken.
Waar ik heen ben voel ik me hopelijk niet meer depressief.
Hopelijk ben ik ontzettend blij.
Dit was geen leven meer voor mij.
Maar gelukkig is het nu voorbij en hoeft het allemaal niet meer.
Iemand die eerlijk is en oprecht.
Iemand die voor je vecht,
Als je zelf niet meer kunt vechten.
Iemand die een arm om je heen slaat.
Iemand die geen dingen van je vraagt.
En desnoods zijn leven voor je waagt.
Zodra jou leven op het spel staat.
Iemand die niet vreemd opkijkt als je praat over zelfmoord.
Maar dat diegene je een reden kan geven.
Een reden om toch door te gaan met leven.
Die alle lopende tranen zal opvangen en er verder niet naar zal vragen.
Voor mij is het voor zo iemand al te laat.
Niemand die voor me vecht.
Niemand die een arm om me heen legt.
Niemand die zijn leven voor mij zal wagen.
Tranen zullen niet vloeien als er iemand bij is.
Een vrolijk masker verhult de werkelijkheid voor iedereen.
Liever ben ik echt niet alleen.
Maar ik durf niemand meer bij mij toe te laten en te vertouwen.
Wetende dat mijn leven niet meer zo lang zal duren.
Beter alleen sterven.
En dan zo min mogelijk levens bederven.
Dus ben nu nog maar eventjes alleen.
Heel even maar , tot ik alle moed heb verzameld.
Niemand die me tegen houdt.
Want ik heb aan niemand mijn plan toe vertrouwd.
Omdat ik er met niemand over kan praten.
Ik wil nog even zeggen tegen de mensen die achterblijven.
Ween niet om mij.
Maar ben juist blij.
Ik had eindelijk genoeg moed verzameld om uit mijn nachtmerrie te ontwaken en mijn droom waar te maken.
Waar ik heen ben voel ik me hopelijk niet meer depressief.
Hopelijk ben ik ontzettend blij.
Dit was geen leven meer voor mij.
Maar gelukkig is het nu voorbij en hoeft het allemaal niet meer.
Reacties op dit gedicht
| Just-Pi: | Dinsdag, juni 07, 2005 15:38 |
| heej meis!! pleeg geen zelfmoord!! dat is het eerste wat ik zeg.. je moet vechten! vechten voor een leven! je hebt het leven gekregen en je zult er zelf iets van moeten maken! dan lukt natuurlijk met anderen.. maar jij moet het ook proberen! er komt heus wel iemand die om je geeft en die jij kunt vertrouwen.. misschien komt die persoon eerder dan je zelf verwacht!! vecht tegen je depressie!! ik wil je best helpen. dus je mag me mailen hoor!! Sterkte!! xXx Pi |
|
| kelly: | Zondag, februari 23, 2003 09:08 |
| heey komaan je kunt vecht er tegen !! je kunt et ik geloof in jouw veel sterkte xxxxxxxxxx je mag me altijd mailen |
|
| natascha joyce: | Woensdag, december 18, 2002 10:09 |
| hey meid, ik leef echt met je mee. Ik voel me namelijk ook niet geweldig en ik zou het liefst ook weggaan naar die andere wereld. Maar voor mij was Tuan daar. Een jongen die ik had ontmoet via deze site. Hij zei dat hij veel verdriet om me zou hebben als ik zelfmoord pleeg. Er is voor jou vast en zeker ook zo'n iemand. Dat weet ik heel erg zeker. Geef niet op meid. Na regen, zeg maar gerust een orkaan, komt een hoop zonneschijn!!! Weet wel dat ik er altijd voor je ben ook al ken ik |
|
| small sea: | Dinsdag, december 17, 2002 22:13 |
| erg mooi, ik ken je neit maar ik heb wel tranen in mijn ogen, ik begrij p wat je bedoeld, maar zonder dat je het merkt zijn er toch mensen die je heel erg zullen mensen die heb je altijd, je ouders zullen dat oko zeker doen, ik ga je niet zeggen dat je het nie tmoet doen, ik weet niet wta je redenen zijn,maar denk er eens goed over na, over de voordelen en nadelen, niet alleen aan jezelf maar toch ana de mensen die je achterlaat , dnek er eens aan hoe jij je zou voelen als iemand die j |
|
| Chiel: | Dinsdag, december 17, 2002 14:31 |
| Veel mensen zeggen je het al, met iemand praten over je gevoelens geeft je de kans om verder te leven, om dingen aan de kant te zetten en verder te gaan met iets wat je wilt, Heb je dingen wat duidelijker, dan sta je open voor het leven, dan maak je de leuke dingen mee, je ziet hoe mooi het leven kan zijn, met of zonder vaste relatie... Hoe beter jij je voelt, hoe beter anderen zich bij je voelen. Ookal zeg je steeds dat je een masker op zet als je bij anderen bent: Anderen mer |
|
| Iejoor: | Dinsdag, december 17, 2002 11:25 |
| Lieve Rimjam, Zeg nooit nooit, als je nog niet heb gevoeld. Hoe het is om iemand om je heen te hebben, die snapt wat je bedoeld. HOe het is om iemand te hebben, die een arm om je heen slaat. Op momenten in het leven, waarin het eventjes niet gaat. Spreek liever van de hoop, die nog in je leven verscholen ligt. Al lijken alle ramen gesloten, en slaan alle deuren voor je dicht. Misschien is het wel goed, te wachten op een gevoel. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rimjam |  
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2002 | ||
| Thema's: | ||