spijbelen.
spijbelen.
Een vlucht van de realiteit?
Raak je zo je gevoelens kwijt?
Spijbelen is geen uitweg.
Jij bent niet de enige met pech.
Praat eens met een persoon.
Met iemand ander's zoon.
Spijbelen? Is het om stoer te doen?
Je kunt er alleen maar je ouders pijn mee doen.
Ongerust geraken,
gevrees voor een ongeluk maken!
Spijbel niet ga naar je klas.
Neem het aan van een jongen die een vriend had die spijbelaar was!
Een vlucht van de realiteit?
Raak je zo je gevoelens kwijt?
Spijbelen is geen uitweg.
Jij bent niet de enige met pech.
Praat eens met een persoon.
Met iemand ander's zoon.
Spijbelen? Is het om stoer te doen?
Je kunt er alleen maar je ouders pijn mee doen.
Ongerust geraken,
gevrees voor een ongeluk maken!
Spijbel niet ga naar je klas.
Neem het aan van een jongen die een vriend had die spijbelaar was!
Reacties op dit gedicht
| darkchild: | Zondag, december 15, 2002 13:13 |
| hmmm..maar afentoe heb je gewoon even geen behoefte aan het gezijk van die leraar...die jou nie moet. en dan krijg je gewoon heel vlug de neiging om te zeggen van ...ik ga maar een keertje niet... maja, gelukkig ben ik het al beetje af aan het leren ;) kus Suzan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hobbeske | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2002 | ||
| Thema's: | ||