Een donkere schaduw beweegt zich voort tegen de muur.
En heft zich op in het donkere vuur, een vuur wat voor niks en niemand terug deinst.
Maar als het water komt, zal het vuur worden gedooft.
En een plekje in mijn hart worden gegerooft, het vuur zal altijd diep in mijn hart blijfen branden.
Als het water komt, zal die niet in mijn hart durfen komen.
Want mijn hart is gesloten, en gaat alleen voor het vuur open.
Het vuur is sterk en machtig, en voor mij is het prachtig!
Niemand zal aan mijn vuur komen.
Al is het nog zo ver al zit het nog zo diep!
Mijn brandend hart zal nooit en tennimmer worden gedooft.
Want hij is degene die het heeft weggerooft
Ik heb dit gedicht geschreven voor een jongen, die waarschijnlijk nooit de mijne zal worden.
maar ik blijf voor hem vechte!!!!