Dag Thijsje
Een gezonde jonge knul
amper negen jaar
kijkend naar Harrie Potter
werd hij beroerd en naar
ziek naar huis gebracht
dat was ‘zijn sinterklaas’
koorts werd alsmaar hoger
dokter snel erbij gehaald
de ziekte was echter al de baas
van ziekenhuis naar ziekenhuis
maar zelfs in Maastricht
kon men niets meer voor je doen
zelf heb je niets meer gemerkt
je moeder en broer weken niet van je zij
probeerden je te geven wat licht
zie je nu ’t licht in de hemel Thijs?
dag lieve, lieve kleine vent
van heel veel mensen een dikke zoen!
Onbegrijpelijk voor ons allemaal
is dit nu het leven
waarom zijn we vaak zo machteloos
proberen elkaar te helpen waar het kan
lieve Monique en broer Bob
we staan voor jullie klaar
en nemen samen afscheid van jullie knul
lieve Thijs van amper negen jaar...
michris: | Woensdag, december 11, 2002 10:19 |
Je vraagt je af wat de zin is om dit kleine mannetje zo vroeg al te laten sterven. Het is onbegrijpelijk, de onmacht is groot, vragen blijven...altijd. Ria, kracht,sterkte, moed en vooral ook vertrouwen. liefs, michris |
|
arie: | Woensdag, december 11, 2002 00:55 |
Ontroerende woorden Ria. Oprechte warmte klinkt in jouw woorden door en zullen steun geven aan hen die ze ontvangen... Ik wens jullie allen de kracht dit verlies te kunnen dragen Liefs, Arie |
|
free: | Dinsdag, december 10, 2002 23:20 |
jeetje ria wat een drama...onbegrijpelijk is het leven soms....knuffels van hier, sterkte liefs free en jetje |
|
Iejoor: | Dinsdag, december 10, 2002 20:52 |
Lieve Ria, Wat ontroerend dit gedicht...OOk vanaf hier, wens ik jullie alleen veel sterkte toe, met het dragen, van dit verlies... Spijtig, dat het zo gegaan is, ik heb er even geen woorden meer voor. Misschien, nu alle woorden zo nietszeggend zijn, is 'gecondoleert' het meest toepasselijke... Sterkte, en liefs, Chiara. |
|
Auteur: Ria Overwater | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2002 | ||
Thema's: |