en zacht pulseert de dood
druppels kleuren
licht , het regent
duizend rozen
harten scheuren
warmrood, en zacht
pulseert de dood
handen breken
in verleden tijd
vrijen weer vandaag
kom ook morgen
want de uren
gaan zo traag
keer het leven om
neem een andere horizon
verlaat de dromen
ontwaak toch
uit de slaap en laat
de dag maar komen.
wil melker
10/12/2002
DrieGeetjes: | Dinsdag, december 10, 2002 18:04 |
tik, tak, tik, tak.... of natuurlijk boemboedieboem, boem, boemboedieboem.... *knipoog!* Jo. ;o)x |
|
Jacobs Ivan: | Dinsdag, december 10, 2002 16:28 |
Heel mooi !! | |
fantasy: | Dinsdag, december 10, 2002 13:34 |
Mooi gedicht. Zou diegene weten dat-ie droomt? Misschien beseft hij/zij dat niet eens. Dan heb je een moeilijke taak. Liefs yasmine |
|
jackyXXX: | Dinsdag, december 10, 2002 13:01 |
Dromen zijn zo mooi...maar ook zo eenzaam, zo bijzonder...heel spaarzaam. Leef ook liever in de werkelijkheid, dan in die vaagheid. Rode rozen...laat maar komen, gedachten die me een tijdje waren afgenomen. Een andere wag...deed me goed, ik weet weer hoe ik leven moet. jackyXXX |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2002 | ||
Thema's: |