Het kind in mij
Bubbeltjes in het water
aan de rand van het glas
zo stil zo schitterend
dat ik wil dat ik
weer puur en zuiver was
Het kind in mij
zingt als troubadour,
grimast en knipoogt
wakend als mijn waker
in elke donkere nacht
Als een herfstblad
welk dag na dag
zijn kleur schenkt
en zichzelf blootgeeft
aan een nieuwe hemelse grimas
Mocht ik stiekem
maar weer zo zijn
ongeremt en ongerept,
en niet van deze wereld
die ik stilaan steeds meer veracht
Zachtjes droom ik stil
en loop ik door geheugenland
met naast mij
in mijn eigen hand
mijn eigen zachte kinderhand
-24 november 2002-