Geschreven onder dwang
Stomme dwang
Stop met mij te dwingen
Van het doen
Van al die nutteloze dingen
Door dwang gedwongen
Niet meer vrij te zijn
Ik dwing mijzelf te schrijven
Ook al doen mijn handen pijn
Domweg gedwongen
In deze dwangmatige dwingelandij
Maar als het dan uiteindelijk af is
Ben ik toch weer blij
Stop met mij te dwingen
Van het doen
Van al die nutteloze dingen
Door dwang gedwongen
Niet meer vrij te zijn
Ik dwing mijzelf te schrijven
Ook al doen mijn handen pijn
Domweg gedwongen
In deze dwangmatige dwingelandij
Maar als het dan uiteindelijk af is
Ben ik toch weer blij
Reacties op dit gedicht
| dimitri derwael: | Zaterdag, november 23, 2002 18:42 |
| don't seek to find a poem it will come to you |
|
| kepieperke: | Vrijdag, november 22, 2002 20:46 |
| ik bedoelde dus gewoon dat schrijven niet iets is wat je zomaar doet maar wat bezit van je neemt, of je het nu wil of niet. en eens gedaan met schrijven ben ik ontzettend blij, dat ik alles van mij af heb kunnen schrijven! | |
| minni: | Vrijdag, november 22, 2002 20:20 |
| lijkt mij toch niet de bedoeling van deze ontzettend lekkere site, waar je lekker je hart anoniem kunt luchten!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: kepieperke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2002 | ||
| Thema's: | ||