Ik haat je, ik wil je niet meer kennen.
Het idee dat je bij haar bent daar kan ik niet aan wennen.
Je koos voor mijn vijand.
Mij schoof je zomaar aan de kant.
Ik haat je maar het zeggen kan ik niet.
Daarvoor heb ik teveel verdriet.
Kan je niet meer aan kijken.
Automatisch ga ik je ontwijken.
Maar ontwijk ik nou jou of de pijn.
Verdomme waarom kon het niet een ander zijn.
Een meisje met een hart zo zacht.
Die mij niet tot waanzin bracht.
Maar nee dat deed je niet.
Als je dat wel had gedaan had ik misschien nie zoveel verdriet.
Je wist hoe ik over haar dacht.
En zij is vast de gene die nu lacht.
Maar ooit krijg ik jou.
Zal je dan laten zien hoeveel ik van je hou.
Dan zal zij huilen.
Ja dan zal zij zich voor jou verschuilen.
ach,ik moet niet zo dromen.
Weet dat die dag niet zal komen.
Maar tog is het fijn.
Om te denken dat je ooit bij mij zal zijn!