HET GEMIS
JIJ WAS NOG MAAR O ZO KLEIN
MAAR HET MOCHT NIET ZO ZIJN
JIJ WAS MAAR EVEN IN MIJN BUIK
ALS IK AL DROOMDE VAN EEN TWEEDE KLEINE SPRUIT
IK GING GEWOON OP CONTROLE
EN 15 MINUTEN LATER WAS IK OP DEN DOLE
HET IS RAAR WAT EEN LICHAAM MET JE DOEN KAN
NOOIT VERWACHT DAT HET MIJ OVERKWAM
LEEGTE EN VERDRIET IS WAT IK NU VOEL
MAAR IK HEB ééN DOEL
TRACHTEN VERDER GELUKKIG TE ZIJN MET MIJN GEZIN
EN DAAR PAS JIJ OOIT NOG IN
JIJ HEBT NU EEN PLAATSJE IN MIJN HART
EN DAT IS VOOR HET LEVEN
MAAR WAAROM TOCH???
IK HAD JE ZOVEEL KUNNEN GEVEN
XXX
CINDY
happy tear: | Donderdag, november 14, 2002 23:26 |
*snik* met traantjes dit gedichtje gelezen, kben nog maar 17 mr heb wel 7zusjes en broertjes en kzou ni knn leven als k eentje moest missen, denk ik... *SNIK* Zo ontroerend mooi! |
|
Iejoor: | Donderdag, november 14, 2002 21:52 |
Heel veel sterkte, kan me ongeveer inleven, mijn zusje is zo ook gegaan... Liefs en sterkte, Chiara. |
|
Auteur: cinne | ||
Gecontroleerd door: Dodo | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2002 | ||
Thema's: |