kijk mij nou, in het hoekje van de bank als een bang kind die zich achter een kussen verschuilt.
ik zit daar ingedoken van verdriet en pijn.
zonder woorden die kunnen omschrijven hoe ik me voel, staar ik uren voor me uit.
een donkere stille avond is veranderd in een pijnlijke morgen.
ik zit daar nog steeds ingedoken in de hoek van de bank.
een verlopen onverzorgd gezicht is het resultaat van mijn zorgen.
weer maalt het door mijn hoofd waarom, waarom geen vertrouwen in mij.
we weten beiden wat we elkaar kunnen geven.ik sta machteloos.
machteloos met alle hoop op een volmaakte liefde tussen jou en ......