Lieve oma,
we wisten dat je dood zou gaan, alleen niet wanneer
een maand, een week, een dag misschien, zie ik je
morgen weer? die tergende onzekerheid, het
afscheid aan je bed ik glimlach als ik naar je zwaai,
maar ben totaal ontzet
ik loop naar huis, het lege huis, het huis waar
niemand wacht mijn hoofd is leeg en overvol, hoe
eenzaam is de nacht ik ben zo bang, zo vreselijk
bang, ik wil je nog niet kwijt ik moet nog duizenden
dingen zeggen, geef me nog even de tijd
't gebeurde slechts een week nadien, een engel riep
haar naar haar laatste glimlach was voor mij, ik
moest haar laten gaan nu staat haar foto op de
kast, met bloemen er omheen ze kijkt me aan en
fluisterd zacht "jebent niet echt alleen"
Veel liefs marleentje
ik mis je echt heel erg die 8 maanden gaan ontzettend snel er is nog zoveel gebeurd maar ik kan het je niet meer vertellen..