de wind draagt het mee
gevallen kleuren van de herfst
witte kilte van een winter
lange nachten van bittere tranen en gemiste dromen
de wind blaast het mee
bloemsemsgolven langs een lentebries
broeiend stro onder een zomerzon
de wind waait het mee
onbezorgde dagen van korstjes op de kniƫen
kersjes aan de oren en zoete woorden
en plots steekt de storm op
en blijft men uitgewaaid achter
en staat men eventjes stil
bij al de monstertjes die schreeuwen en vioolen dat spelen
ergens in de wind...