opeens was jij daar
aan gewaaid
en aangespoeld
in mijn gevoel
een nieuw gevoel
ontstaan door jou
beschaamd door hem
verzwakt
en eenzaam
tranen die stromen
door de pijn
en verdriet
toen hij me verliet
je zag me
zoals ik ben
ondanks de tranen
je begon van me te houden
en ik twijfelde
zo snel na alles
ik wist het niet meer
wat ik voelde
hoe moest het nou
je maakte iets los
in mijn blijdschap
maar ook in verdriet
het loslaten van die liefde
en toelaten van de jouwe
leren van het verleden
en het geven aan jou
mijn hart schenken
aan dit gevoel
dat zo mooi is
en me bang maakt
laat je me ook alleen?
me los als ik je nodig heb
het maakt me nu niet uit
ik ga voor jou
en zie waar het strand
de vorige keer
kwam het ook goed
niet zoals iedereen denkt
maar heb liefde gevoelt
en kijk er op terug
met een grote glimlach
want hem ben ik niet kwijt
hij is nu mijn beste vriend
en heb jou erbij
dus wees niet jaloers
hij is wie hij is
en jij voor mij ook
dus geloof me
wanneer ik je zeg
dat houden van
op vele manieren kan
ik probeer te leven
zodat ik kan zijn
en leren wie ik ben
met al het verdriet
en pijn in mij
want zo ben ik
en dat weet je
en alleen al daarom
...hou ik zo veel van jou...
Hans Winter: | Vrijdag, november 08, 2002 23:05 |
laat wat liefdevol kan zijn bestaan in vriendschap maar bewaar het beminnen voor wie je minnaar wil wezen. groetje, hans |
|
Marieke: | Donderdag, november 07, 2002 19:16 |
Nog zo'n mooie! Gewoonweg een plaatje, Geranne! Hopelijk komen er nog heel veel meer! Liefs Marieke | |
happy tear: | Donderdag, november 07, 2002 18:54 |
prachtig gedichtje met vlindertjes van liefde gevuld... WAUW! Greetzz |
|
Auteur: violetangel | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 07 november 2002 | ||
Thema's: |