Daar sta ik dan weer,
Op hetzelfde punt als een jaar geleden
Keer op keer.
Leef ik in het heden,maar ga terug naar het verleden.
Weer sta ik op hetzelfde puntje stil….
Niet wetend wat ik wil.
Waarom doe ik jou pijn…
Terwijl alles wat ik wil is bij je zijn…
Ik hou van je maar ook weer niet…
Waarom hou ik ervan mensen te laten huilen
Zodat ze vervolgens bij me kunnen schuilen…
Ben ik bang dat er niemand om me geeft
En dat er niet iemand is die voor mij leeft?
Ik wil ook geluk,
Want geloof me dit is niet wat ik zoek…
Deze relatie gaat ook weer stuk…
Waarom ben ik voor mezelf een gesloten boek?
Gun ik mezelf geen gelukkig leven…
Wat het antwoord ook mag zijn:
Het blijft altijd maar streven
Eenzaamheid of geluk.
En waarom is dat een keuze waar ik niet uit kan kiezen…
Bang om het enige wat ik niet kan kwijt raken mezelf toch te verliezen