Denkbeeldige bloemen
Als
een overdenking
peinzend
en
vertwijfelend
bezoek ik
het graf
van
mijn verleden
denkbeeldige bloemen
leg
ik neer
starende blik
naar
de hemel
waar
verleden
nu rust
handen gevouwen
dampende adem
in
het koude
beide voeten
op
de aarde
en toch
lig ik daar
beetje
begraven
gebogen
kijk
ik neer
en loop
met
opgeheven hoofd
over
het grindpad
weg
naar morgen
een overdenking
peinzend
en
vertwijfelend
bezoek ik
het graf
van
mijn verleden
denkbeeldige bloemen
leg
ik neer
starende blik
naar
de hemel
waar
verleden
nu rust
handen gevouwen
dampende adem
in
het koude
beide voeten
op
de aarde
en toch
lig ik daar
beetje
begraven
gebogen
kijk
ik neer
en loop
met
opgeheven hoofd
over
het grindpad
weg
naar morgen
Reacties op dit gedicht
| Ne-Le: | Zondag, maart 14, 2010 17:46 |
| Wow...dat is echt mooi...raakt mij.. XXX My |
|
| Lapis Lazuli: | Woensdag, november 06, 2002 17:09 |
| Vertwijfelend, in het koude watte?? beetje begraven.. Ik moet hem 2 keer lezen, maar ik heb hem wel door, heel mooi gedaan, en aparte stijl! Vind het een mooi gedicht. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Esprit_Monique | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2002 | ||
| Thema's: | ||