met hem
in m'n gedachten
dans ik op straat
en stralen m'n ogen
samen met m'n glimlach
naar anderen
die voelen
dat niemand me ongelukkig
kan maken
want met hem
in m'n gedachten
die ik straks weer zie
kunnnen geen enkele woorden
me vertrappen
want ik hoor ze niet
alleen zijn zachte adem
bereikt mijn oren
van toen hij gisteravond
naast me lag te slapen
met zijn hand tegen mijn wang
hij
die tranen uit mijn ogen laat springen
van geluk
is de reden waarom ik niets meer horen
zien en voelen kan
alleen zijn gezicht die de zoetste
woorden uitspreekt
en zijn haar dat naar
kokos ruikt
samen
plukken van de vruchten
die door de afwijzende blikken
een stempel
'verboden vruchten'
gekregen hebben
het mocht niet
wij samen was een misdaad
onze handen
die naar elkaar grepen
werden belemmerd
door de afwijzende blikken
hij werd verscheurd
en ontnomen van het leven
en nu
ik hem kwijt ben
is hij nog altijd bij me
in m'n pijnlijke herinneringen
wakend over me
en dolverliefd dat we waren
hij
naar wie ik verlangde
en krijste
liet me leven
de ruwe nacht
wakkert mijn tranen aan
om aan te spoelen
in zijn armen
ik ben vertrapt
© Kim D.
(dit gedicht is niet van mij maar, van mijn vriendin.)