Zijn de woorden ingeslikt
op momenten zo onzeker
barst toch het zaadje open
die grond laat verzetten
voor de worteltjes van liefde
ingekapseld uiteindelijk
het hart dat vol overgave
voeding geeft te ontwikkelen
tot een bloemenveld
in de aankomende zomer
niemand kan het zaadje
beperkingen opleggen
het gaat haar weg in leven
de bloem koester je of niet
smaak en kleur verschillen
weet dat de bloem van je hart
zal stralen en pronken
voor degene die het wil zien
het hart wil laten overvallen
met het beeld van ware liefde
waar je langs wil staan.
30-10-‘02/22:02
Roxette: | Donderdag, oktober 31, 2002 20:49 |
woorden zijn niet altijd nodig... zelfs ogen niet... eigen wil;) |
|
flyingbabe: | Donderdag, oktober 31, 2002 12:16 |
hopelijk verwelkt die bloem niet.. prachtig geschreven liefs, babe |
|
blommeke: | Donderdag, oktober 31, 2002 08:46 |
ja, bloemen houden van mensen, ik zie zo'n veld al voor me,in de zon, in de zomer,... was het maar vast zo ver, maar eerst de winter nog,..Brrr,...;-))) Blom |
|
waterval: | Donderdag, oktober 31, 2002 01:58 |
en voor ieder bloemetje zal er wel een gepast vaasje zijn.....om het nu eens niet te hebben over dekseltjes en potjes.....;-))) héél mooi.... |
|