Ik droomde van een wereld zonder haat, angst en pijn
Een plaats, waar iedereen, hoe arm ook, gelukkig mocht zijn
Een plaats waar men geen onderscheid maakt tussen blank en zwart
Een plaats waar leven een feest is, en niet zoals die nu is voor sommigen: verduiveld hard
Oorlog was uit het woordenboek geschrapt
En nog vele andere woorden die iedereen verracht
Het was een plaats waar men alles deed voor liefde en geluk
En de intenste vriendscap onderling die daardoor groeide kreeg men niet meer stuk
De kerkhoven van de menselijke wreedheden werden vervangen door prachtige bloemenperken
Ah, zo'n plaats moet kunnen bestaan, dat zullen we vroeg of laat wel kunnen merken
Waar die plaats ligt weet ik niet
Maar dat, als we echt willen zo'n plaats kunnen maken,
dit zekers moet kunnen, laten we eerst beginnen met de haat tegen onze medemens te kraken
Elkaars Godsdienst respecteren zoals die is
Ook al hebben sommige extremisten het misschien mis
Dan zal er een plaats zijn waar koude verdwijnt voor warmte
Waar de duisternis van de menselijke geest plaatsmaakt voor het licht van vrede
Waar angst de weg ruimt voor hoop
Waar schreeuwen wegvluchten voor hemelse muziek
Ah, misschien is er wel zo'n tijd
Dat er ooit eens zo'n plek komt
En geloof me, van zoeits heeft niemand spijt
Ik hoop alvast dat die plaats er komt