Telkens weer als ik naar de sterren kijk denk ik aan jou,
je glansende ogen,je volmaakte lach.
ik blijf je altijd trouw,
dat je dat maar geloven mag!
niets kon ons van elkaar scheiden,
niets stond ons in de weg.
wij zouden altijd bij elkaar blijven,
maar toen had ik oppeens pech!
ik moest weg maar voor heel even,
mijn vraag is en blijft...
had je nu niet kunnen blijven leven??!!
zoals je in al je brieven had beschrijft!