wandelend door het bos
kijkend naar de volgels in de lucht
wegdromend op een koude winderige oktoberdag
dwalen mijn gedachten af
tot aan de rand van de realiteit
en daar blijf ik rondsudderen
levend in die wereld beweeg ik mij voort
alsof ik wandel over roze wolkjes
en me niks kan overkomen
totdat er plots een draak opduikt
een prachtige witte
van schrik val ik van mijn wolkje
en tuimel naar beneden,steeds dieper en dieper
totdat ik daar weer sta
in dat bos op die koude winderige oktoberdag